به نقل از «شانا»

افزایش تولید روزانه ۱۲۰ هزار بشکه‌ای اوپک‌پلاس در اوت ۲۰۲۳

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۶۴۷۹۱۲

بررسی ماهانه مؤسسه پلتس نشان داد مجموع تولید نفت خام کشورهای عضو ائتلاف اوپک‌پلاس در ماه آوریل در پی افزایش تولید نفت ایران و روسیه به بالاترین سطح در سه ماه اخیر رسید.

به گزارش خبرگزاری پلتس از لندن، تازه‌ترین نظرسنجی پلتس از مسئولان صنعت نفت، تحلیلگران و اطلاعات کشتیرانی نشان داد تولید نفت خام ائتلاف تولیدکنندگان عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و غیر اوپک (اوپک‌پلاس) در ماه اوت سال ۲۰۲۳ میلادی با توجه به  بالا رفن سطح تولید نفت کشورهای ایران، عراق و نیجریه با ۱۲۰ هزار بشکه در روز افزایش همراه بوده است، به‌طوری‌ که افزایش تولید این سه کشور، کاهش تولید عربستان سعودی و روسیه را جبران کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس این بررسی، میانگین تولید اعضای ائتلاف اوپک‌پلاس در ماه اوت به رقم روزانه ۴۰ میلیون و ۵۲۰ هزار بشکه رسید.

تولید روزانه ۱۳ کشور عضو اوپک در دوره مورد بررسی با ۱۹۰ هزار بشکه افزایش همراه بوده، در حالی که تولید کشورهای غیراوپک عضو ائتلاف اوپک‌پلاس با کاهش روزانه ۷۰ هزار بشکه‌ای همراه بوده است.

حتی با وجود این افزایش عرضه، تولید اوپک‌پلاس بسیار پایین‌تر از سطح تولید اوایل تابستان امسال باقی می‌ماند و عربستان کاهش عرضه داوطلبانه روزانه یک میلیون بشکه‌ای را از ماه ژوئیه برای کمک به تقویت قیمت‌های بازارهای جهانی اجرا کرده است.

بررسی پلاتس نشان داد تولید نفت خام عربستان در ماه اوت ۸ میلیون و ۹۵۰ هزار بشکه در روز بوده است که نسبت به ماه پیش از آن ۱۰۰ هزار بشکه در روز کاهش نشان می‌دهد و به کمترین سطح خود از مه ۲۰۲۱ رسید.

میانگین تولید روزانه نفت خام روسیه در ماه اوت با کاهش روزانه ۲۰ هزار بشکه‌ای به ۹ میلیون و ۴۰۰ هزار بشکه در روز رسید.

روسیه در ماه ژوئیه متعهد شده بود عرضه روزانه نفت خود را ۵۰۰ هزار بشکه کاهش دهد، اما تصریح کرده بود این کاهش مربوط به صادرات این کشور است.

روسیه به‌تازگی اعلام کرده است از سپتامبر امسال کاهش صادرات خود را به ۳۰۰ هزار بشکه در روز می‌رساند.

عربستان سعودی و روسیه به‌تازگی اعلام کردند کاهش تولید خود را تا پایان سال ۲۰۲۳ تمدید خواهند کرد که بر اساس برآوردهای تحلیلگران پلتس این وضع به کمبود عرضه روزانه یک میلیون و ۸۰۰ هزار بشکه‌ای در نیمه دوم امسال می‌انجامد.

پلتس روز چهارشنبه (۱۵ شهریورماه) قیمت نفت خام برنت را ۹۱ دلار و ۴۰ سنت برای هر بشکه ارزیابی کرد که نسبت به پایان ژوئن ۲۲ درصد افزایش داشت.

افزایش تولید نفت در ایران، عراق و نیجریه تأثیر افت تولید بالای عربستان را کاهش می‌دهد.

تولید نفت در عراق ماه اوت با توجه به افزایش مصرف داخلی، ۱۱۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت، در حالی که تولید نیجریه در دوره مورد بررسی در پی از سرگیری فعالیت در پایانه نفتی فورکادوس ۶۰ هزار بشکه در روز افزایش یافت.

بر اساس بررسی پلتس، کشورهای غیراوپک عضو ائتلاف اوپک‌پلاس، قزاقستان در پی انجام عملیات  تعمیر و نگهداری در میدان‌هایش با کاهش عرضه روزانه ۵۰ هزار بشکه‌ای روبه‌رو شد، در حالی که دیگر تولیدکنندگان غیراوپک تولید خود را ثابت نگه داشتند.

بر اساس این نظرسنجی، ائتلاف اوپک‌پلاس در مجموع به مقدار قابل‌توجهی کمتر از سهمیه های خود تولید می‌کنند و در مجموع طی ماه اوت روزانه یک میلیون و ۱۰۰ هزار بشکه کسری داشتند.

اعضای اوپک در قالب توافق اوپک‌پلاس طی ماه اوت ۶۸۷ هزار بشکه در روز کمتر از سهمیه‌های خود تولید کردند، در حالی که بسیاری از اعضای آفریقایی ماه‌ها برای رسیدن به اهداف خود تلاش کردند.

بر اساس توافق اعضای ائتلاف اوپک‌پلاس در ماه ژوئن، بسیاری از کشورهای تولیدکننده تا ماه نوامبر فرصت دارند تولید خود را به سهمیه تعهدشده برسانند، وگرنه با خطر کاهش دائمی سهمیه روبه‌رو خواهند شد.

مقام‌های اوپک‌پلاس گفته‌اند سطح تولید خود را ماهانه بررسی و آن را مطابق با شرایط بازار تنظیم خواهند کرد.

نشست بعدی کمیته وزارتی نظارت بر توافق اوپک‌پلاس برای چهارم اکتبر (۱۲ مهرماه) برنامه‌ریزی شده است.

بر اساس توافق اعضا، این گروه می‌تواند نشست‌های فوق‌العاده برگزار کند و در گذشته هم این کار را انجام داده است.

منبع: شانا

کلیدواژه: اوپک اوپک پلاس توافق اوپک و غیر اوپک پلاتس ائتلاف اوپک پلاس هزار بشکه در روز افزایش تولید هزار بشکه ای تولید خود ماه اوت تولید نفت نفت خام بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۶۴۷۹۱۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تمرکز بر توسعه سبد سوختی کشور با تکیه بر افزایش مصرف CNG و LPG ضروری است

نوید نبوی زاده کارشناس حوزه انرژی در رابطه با ضرورت سوق دادن مصرف سوختی خودروهای کشور به سمت سوخت های جدید نظیر CNG به خبرنگار قدس اظهار کرد:  مصرف بالای بنزین، در کشور و حجم بالای مصرف غیربهینه خودروهای تولید داخل، مستقیما به کسری بودجه تبصره هدفمندی یارانه های انرژی منجر شده است و در دو سال گذشته روند صعودی داشته است، باید برای راهکار کوتاه مدت حل این ناترازی ارزی مهم و کاهش ناترازی بنزین، بر سوق دادن مصرف به سمت سوخت های جدید حرکت کنیم و از همین رو تمرکز بر توسعه سبد سوختی کشور با تکیه بر افزایش مصرف CNG و LPG باید در دستور کار قرار گیرد.

وی در مورد اهمیت به کارگیری CNG گفت: CNG عمدتاً از متان تشکیل شده است که ساده‌ترین هیدروکربن است. این ترکیب شیمیایی ساده باعث می‌شود که هنگام سوختن، محصولات کمتری تولید شود. در مقایسه، بنزین و دیزل از مولکول‌های پیچیده‌تری تشکیل شده‌اند که در فرآیند احتراق محصولات جانبی بیشتر و متنوع‌تری تولید می‌کنند. متان دارای نسبت کربن به هیدروژن بسیار پایین‌تری نسبت به بنزین یا دیزل است. این به معنای آن است که برای هر واحد انرژی تولیدی، متان کمترین میزان دی‌اکسید کربن را تولید می‌کند.

وی افزود: همچنین متان به دلیل ساختار ساده‌اش به طور کامل‌تری می‌سوزد. این احتراق کامل‌تر باعث می‌شود که میزان آلاینده‌های ناشی از احتراق ناقص مانند هیدروکربن‌های نسوخته و مونواکسید کربن به شدت کاهش یابد. علاوه بر این‌ها در احتراق CNG، آلاینده‌های خاصی مانند سولفور دی‌اکسید (SO2) و سرب، که معمولاً در احتراق سوخت‌های فسیلی دیگر تولید می‌شوند، به میزان بسیار کم یا اصلاً تولید نمی‌شوند. این مواد آلاینده مسئول ایجاد باران‌های اسیدی و دیگر مشکلات زیست‌محیطی هستند. بنابراین، استفاده از CNG به عنوان سوخت خودرو نه تنها کمک به کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای می‌کند، بلکه به کاهش آلایندگی کلی ناشی از حمل و نقل نیز کمک می‌کند، که این امر به نوبه خود سلامت عمومی و محیط زیست را بهبود می‌بخشد.

نبوی زاده در ادامه افزود: استفاده از گاز طبیعی فشرده (CNG) به عنوان سوخت برای موتور خودروها مزایای متعدد دیگری نیز دارد که از جمله می‌توان به بهبود عمر موتور و کارایی آن اشاره کرد. گاز طبیعی دارای خصوصیات احتراقی است که به کاهش سایش در قسمت‌های داخلی موتور کمک می‌کند. احتراق CNG کمتر باعث ایجاد رسوبات کربنی می‌شود، که این رسوبات معمولاً در اثر استفاده از بنزین یا دیزل تولید و موجب فرسایش سیلندرها و پیستون‌ها می‌شوند. CNG دارای نقطه احتراق بالاتری نسبت به بنزین است، اما در مقایسه با بنزین، دمای کلی احتراق CNG پایین‌تر است.

وی افزود: این امر می‌تواند به کاهش خطر ایجاد خرابی‌های ناشی از حرارت بالا در موتور کمک کند، بنابراین به طول عمر بیشتر موتور منجر می‌شود. به دلیل کمتر بودن رسوبات کربنی ناشی از احتراق CNG، روغن موتور نیز کمتر آلوده می‌شود. این امر به افزایش فواصل زمانی بین هر بار تعویض روغن و در نتیجه، کاهش هزینه‌های نگهداری موتور کمک می‌کند. همانطور که قبلاً ذکر شد، CNG تمایل کمتری به تولید رسوبات کربنی دارد.

وی گفت: این ویژگی به حفظ تمیزی بیشتر محفظه احتراق و دیگر قسمت‌های حیاتی موتور کمک می‌کند، که نه تنها عملکرد موتور را بهبود می‌بخشد بلکه می‌تواند به کاهش نیاز به تعمیرات مکرر نیز منجر شود. استفاده از CNG در موتورهای خودرو به کاهش انتشار مواد آلاینده خطرناکی مانند مونواکسید کربن، هیدروکربن‌ها و اکسیدهای نیتروژن در داخل محیط کمک می‌کند، که این نیز سلامت رانندگان و سرنشینان را تضمین می‌کند.

وی در جمع بندی صحبت های خود گفت: به این ترتیب، CNG نه تنها به دلایل زیست‌محیطی بلکه به خاطر مزایای عملی و اقتصادی که برای موتور خودروها دارد، به عنوان یک جایگزین عالی برای سوخت‌های سنتی محسوب می‌شود. با کاهش تولید آلاینده‌های خطرناک و حفظ سلامتی رانندگان و سرنشینان خودرو، سهم بزرگی در بهبود کیفیت زندگی ارائه می‌کند. در حالی که چالش‌هایی در زمینه تطابق خودروها با CNG وجود دارد، پتانسیل‌های آن برای کاهش اثرات منفی بر محیط زیست و ارتقاء کارایی و دوام خودرو، مزایای انکارناپذیری را ایجاد می‌کند. بنابراین، تشویق استفاده از CNG به عنوان سوخت خودرو نه تنها یک گزینه مسئولانه از نظر زیست‌محیطی است، بلکه به عنوان یک استراتژی هوشمندانه برای بهبود عملکرد و کاهش هزینه‌های نگهداری خودرو نیز عمل می‌کند. در نهایت، این نه تنها به نفع محیط زیست است، بلکه به رانندگان این امکان را می‌دهد که در مصرف انرژی خودروهای خود صرفه‌جویی کرده و از سلامت بهتری برخوردار باشند.